Met CCT naar Roses.

Voor de tiende verjaardag van het CCT mocht het iets meer zijn dan de voorgaande jaren, daarom werd er gekozen voor Roses in Spanje

Roses is een gemeente in de Spaanse provincie Gerona in de regio Catalonië met een oppervlakte van 46 km². Het ligt op minder dan 30 km voorbij de grens met Frankrijk en ongeveer 150 km voor Barcelona. Ondanks het toerisme is de visserij er altijd belangrijk gebleven. Roses heeft de belangrijkste vissersvloot van da Costa Brava.Dit jaar hadden we gekozen een firma aan te spreken om ons Zomerproject te organiseren.

 De firma Flowtrack uit Mechelen had voor ons het verblijf en de ritten in en om Roses voorbereid.We verbleven met de ganse groep in hotel “Goya Park” in Santa Margarita, op slechts 300 meter van de wandeldijk aan zee. Een wandeldijk van ongeveer 4 km met tientallen terrasjes en winkeltjes. Een uitstekende plaats waar de niet-fietsende partners, evenals de fietsers, hun gading konden vinden.

We verbleven in Santa Margarita, een deelgemeete van Roses, van zaterdag 31 augustus tot en met zaterdag 5 september.

Toch waren reeds verschillende CCT-ers, en partners, vanaf donderdag 29 augustus onderweg, om het traject van ongeveer 1300 km in twee dagen te overbruggen en ook zo een dag vroeger in het hotel aan te komen.

Na kennis gemaakt te hebben met onze twee begeleiders van Flowtrack, kon er zaterdag 31 augustus rond 15 uur gefietst worden voor een verkenningsritje richting Espolla over een afstand van ongeveer 72 km en met 475 hoogtemeters. Volgens de begeleiders zouden we dit ritje vlug even onder de wielen schuiven en snel aan het hotel toekomen. Maar dat was zonder de vijf lekke banden gerekend die onderweg moesten hersteld worden.

Zondagmorgen was de afspraak dat we om 10 uur aan de fietsenstalling zouden samenkomen voor de briefing ivm de te rijden rit. Tot onze verbazing had Flowtrack een standje opgezet waar we de nodige energierepen, koekjes, gekoelde drank, ed, voor die dag konden meenemen. We vertrokken

richting Cistella voor een afstand van 98 km en 770 hm. Normaal zouden we ’s middags een broodje eten, maar we stonden allen stom verbaasd toen we zagen dat voor ons een buffet was klaar gezet.

Maandag 2 september was de rit voor de dag gepland naar het meer van Banyoles over een afstand van 125 km met 885 hm met onder andere de beklimming van de Rocacorba (tot 18 % stijgingspercentage).Tijdens de olympische spelen van 1992 in Barcelonaroeiwedstrijden plaats op dat meer welke een oppervlakte heeft van ongeveer 112 ha en ligt op een hoogte van 172 m boven zeeniveau.

De volgende dagen, met uitzondering van woensdag, reden we nog ongeveer 250 km door natuurgebieden en langs wijngaarden.

“Niet alleen de hongerigen moet ge spijzen, maar ook de dorstigen moet ge laven.” Vooral bij de zuiderse temperaturen van 30° moet er opgelet worden om niet uit te drogen en zeker geen krampen te krijgen waaraan sommigen onder ons zeer gevoelig zijn.

Onze begeleiders kenden niet alleen de streek heel goed, maar wisten ook de betere terrasjes, vooral met frisse Belgische drankjes.

Om een zeer geslaagde week af te sluiten had onze dokter, samen met de bedienden van het hotel, op de laatste avond nog vlug een gezellig samen zijn geregeld. Zo konden we de begeleiders van Flowtrack en eigen mensen bedanken voor hun inzet tijdens ons verblijf, alsook voor de voorbereiding van dit project.